Sztuka u dzieci: Rysowanie, malowanie, wycinanie i klejenie

ZROZUMIENIE SZTUKI PROCESOWEJ

Swoboda eksperymentowania i zachęta do tego są szczególnie ważne dla rozwoju kreatywności. Dlatego mocno wierzę w sztukę zorientowaną na proces, która polega na swobodnym eksplorowaniu materiałów i technik. Ponieważ nie ma dobrego ani złego sposobu na tworzenie sztuki przy takim podejściu. promuje elastyczne myślenie. Wpaja gotowość do podejmowania ryzyka i buduje zaufanie. Dzieci nabierają pewności w swojej kreatywności i umiejętności rozwiązywania problemów, uczą się poprzez eksperymentowanie oraz przestrzeganie przyczyn i skutków. Jeśli zmieszam te dwa kolory, jaki będzie wynik? Jak to będzie wyglądać, jeśli posypę solą obraz? Co jeśli spróbuję w ten sposób? Wielokrotne badania i eksperymenty z materiałami artystycznymi pomagają rozwijać kreatywnych myślicieli.

Większość czynności opisanych w tej kategorii blogowej jest zorientowana na proces. Chodzi o odkrywanie procesu twórczego i własnej kreatywności, a także poznawanie materiałów, narzędzi i technik. Jest to przeciwieństwo nadużywanej praktyki tworzenia sztuki z efektem końcowym (celowa bądź celowana) często narzucone przez nauczyciela, co odcina potencjał zarówno twórczej eksploracji, jak i tego, czym mogłaby się stać sztuka lub rzemiosło.

Aby zaangażować się w sztukę procesu, zazwyczaj zaczynamy z dziećmi od materiału (kolory) lub techniki (kolaż) i stamtąd brniemy dalej. Kiedy dzieciak zaczyna zajmować się sztuką, wnosi do „procesu” cały zestaw doświadczeń i oczekiwań, jak również swój aktualny nastrój, zainteresowania, pomysły i poziom umiejętności. Zezwól na dowolne materiały dostępne, a dziecko będzie szukało możliwych wariacji, jak projekt będzie przebiegał, nie mówiąc już o wyglądzie po jego zakończeniu. Wpadnie w nieograniczone pole wsadowe. I tak powinno być! To sztuka zorientowana na proces w działaniu. Więc zamiast oferować dwa papierowe talerzyki, trzy bawełniane krążki, dwoje wyłupiastych oczu i instrukcje składania ich we „właściwy” sposób. daj swoim dzieciom kilka materiałów artystycznych (takich jak taśma, farba i płótno) + trochę zachęty  i ewentualnie sugestię, jak zacząć („Czy chciałbyś przykleić taśmę do płótna?” lub „Zamierzasz użyć dużych czy małych kawałków taśmy?). Ew. wycofaj się i nie przeszkadzaj!

Twoim zadaniem jako rodzica tych twórczych istot, jest ułatwienie im doznań artystycznych — udostępnienie materiałów i przestrzeni dla projektów. Twoim zadaniem jest poprowadzić je delikatnie, gdy potrzebny jest przewodnik i niekomentujący obserwator. Twoim zadaniem jest powiedzieć: „Wow, spójrz na ten projekt! Widzę zygzakowate linie i koła” lub „Czy możesz mi opowiedzieć o swoim malarstwie?” lub zadać pytania „co by było, gdyby” („Zastanawiam się, co by się stało, gdybyś zamalował swój rysunek kredką tymi kolorami?” lub „Co by było, gdybyś przykleił te guziki do drewna?”) Twoim zadaniem jest powieszenie gotowego dzieła np. magnesami na lodówce – czy pomoc dziecku w zapakowaniu go jako prezent dla babci ew. nauczyciela.

Pole kreatywności istniejące w każdym człowieku zostaje uwolnione przez odejście od idei złego lub dobrego postępowania.

Gdy dzieci dorastają, przechodzą przez szereg etapów rozwojowych w rysunku, malowaniu i rzeźbie. Chociaż każde dziecko jest wyjątkowe, istnieje wystarczająco dużo podobieństw w zależności od wieku, że możemy uogólnić i powiedzieć, że dwulatek może i powinien bazgrać, a trzylatek zacznie opanowywać cięcie parą dziecięcych nożyczek. Niektóre dzieci mogą zacząć rysować realistyczne obrazy przed ukończeniem trzeciego roku życia, podczas gdy inne mogą kontynuować sztukę abstrakcyjną przez kolejne kilka lat. Podczas gdy dzieci w każdym wieku mogą pracować razem nad tymi samymi projektami. Możesz zaproponować kilka projektów specjalnie dostosowanych do młodszych lub starszych. Prawdopodobnie będziesz planować różne rodzaje sztuki ze swoim sześciolatkiem niż ze swoim dwulatkiem. Nie oznacza to, że nie ma niektórych zajęć, którymi mogą się cieszyć (bezpłatne malowanie, kolaż, i tak dalej) zarówno na własnym poziomie, jak i razem. Możesz zaoferować warianty projektu, które będą pasować do ich poziomów umiejętności i etapów rozwoju. Ta sekcja zawiera kilka sugestii dotyczących planowania dostosowanego do wieku.

Możesz zacząć oferować dziecku kredkę i papier w wieku dziesięciu do dwunastu miesięcy, gdy siedzi w wysokim krzesełku. Miej nań oko, bo kredka posmakuje. Jest to normalne, ponieważ niemowlęta i małe dzieci odkrywają świat ustami, ale uważnie obserwuj, aby nie jadły kredki, ani nie zakrztusiły się nią. Przesuń kredką dłoń z powrotem do papieru i powiedz: „Narysuj na papierze. Trzymaj kredkę na papierze.” Powtarzaj, powtarzaj, powtarzaj. (Zrób to neutralnym tonem, w przeciwnym razie dziecko może dalej wkładać przedmiot do ust tylko po to, aby zobaczyć twoją zabawną reakcję.)

Roczniaki mogą rysować kredkami, markerami, pastelami olejnymi i kredą. Mogą malować akwarelą w płynie, farbą palcową i temperą, a także mogą używać rąk lub pędzla. Mogą bawić się ciastem czy ciastoliną, chociaż na początku po prostu je skubią i ściskają. W wieku dwóch lat polubią naklejki i taśmę. Dwulatki mogą zacząć robić cięcia w papierze, jeśli pokażesz im, jak trzymać i używać dziecięcych nożyczek (oczywiście pod ścisłym nadzorem). Malują i rysują całymi ciałami. Używaj tylko nietoksycznych, zmywalnych materiałów artystycznych, ponieważ maluchy prawdopodobnie włożą jakikolwiek materiał do ust lub przeniosą go na całe ciało (nasza skóra jest naszym największym organem i pochłania materiały, które jej dotykają). Możesz umieścić swoje dziecko w krzesełku do karmienia lub podstawce, aby pomóc w utrzymaniu go i bałaganu podczas sesji plastycznych, ale ho zrobi najlepiej, jeśli będzie mógł stać, robiąc sztukę. Ustaw materiały artystyczne na stoliku dla malucha, stoliku kawowym lub sztalugach lub przyklej dużą kartkę papieru do wali lub lodówki. Dzieci w tym wieku są często entuzjastyczne. ale ich koncentracja może być krótka – od pięciu do piętnastu minut to normalne. Bazgroły królują, abstrakcja jest wszystkim, a proces jest najważniejszy.

DZIECI TRZYLETNIE

Dzieci w tym wieku mają większą kontrolę nad swoim ciałem i mają lepszą kontrolę motoryczną. Będą nadal pisać i tworzyć sztukę abstrakcyjną, ale mogą również zacząć rysować realistyczne obrazy, zaczynając od zamkniętych kręgów i przechodząc do mandali (koła z liniami promieniującymi do wewnątrz lub na zewnątrz), twarzy, ludzi i słońc. Ich koncentracja uwagi nieco się wydłuża; chociaż czasami będą chciały pracować tylko przez dziesięć minut, rzadziej mogą pracować pół godziny lub dłużej. Rozumieją również zasady, takie jak brak rysowania po ścianach, i mogą pomóc później posprzątać.

Oprócz materiałów plastycznych, których używała w wieku jednego i dwóch lat, trzylatek może również zacząć opanowywać nożyce i lepiej zrozumieć związek między klejem, a papierem (zamiast wyciskać kałużę kleju, jak to robił, gdy była młodszy). Maluch ma również tę cierpliwość, aby rozpocząć pracę nad wieloetapowymi projektami i działaniami pod Twoim kierunkiem. W tym wieku dzieci mogą zacząć nazywać swoje rysunki, a nawet opowiadać o nich historie!!!.

DZIECI CZTEROLETNIE

Dzieci w tym wieku naprawdę opanowują swoje ciało, a czasami emocje. Podejmują większą inicjatywę i wykorzystują to, czego nauczyli się podczas innych projektów, do tworzenia własnych. Powstaję niejednokrotnie bardziej rozbudowane projekty. Czterolatki mogą zacząć pisać litery lub słowa, rysować bardziej rozbudowane i realistyczne obrazy,  formować bardziej szczegółowo ciastolinę czy wręcz czynić kreacje z gliny. Rozszerzą wykorzystanie narzędzi o zszywacz, taśmę i dziurkacz.

W wieku czterech lat dzieci często opowiadają historie za pomocą swoich rysunków. Posługują się symbolami, zamiast rzeczywistym obiektem.

DZIECI W WIEKU PIĘĆ DO SIEDMIU LAT

Dzieci w tym wieku mogą zacząć używać określonego sposobu rysowania określonych rzeczy (takich jak serca, kwiaty, drzewa i ludzi) i powtarzać tę metodę w kółko. Często rysują obrazki z linią bazową dla ziemi i trawy, z tym, że wszystko jest ułożone wzdłuż tej linii. Kolejna linia na górze kartki przedstawia niebo, wielokrotnie ze stereotypowym słońcem.

Gdy dzieci zaczynają szkołę, ich świat społeczny rozrasta się, są niejako z przymusu „narażone” na inne dzieci oraz inne style rysowania i sztuki. Może to skutkować rozszerzeniem ich repertuaru artystycznego lub ograniczeniem go do tego, co rysują wszyscy inni. Wpływy rówieśników i płci mogą stać się silniejsze. Jeśli wszyscy inni chłopcy rysują samochody i Supermana, twoje dziecko może zacząć powtarzać te obrazy w kółko. Jeśli wszystkie inne dziewczynki rysują serca, kwiaty i tęcze, twoje dziecko może zrobić to samo.

Wraz z rozpoczęciem nauki w szkole, a może na zajęciach uzupełniających i obozach, ta grupa wiekowa może również rozpocząć naukę określonych umiejętności, takich jak garncarstwo lub obróbka drewna, od ekspertów.

OSIEM LAT U DZIECI oraz coś dla STARSZYCH I JESZCZE STARSZYCH

W miarę dorastania dzieci rozwijają silniejsze poczucie siebie oraz własnych zainteresowań i preferencji. Chociaż w młodości mogli parać się po trochu wszystkiego, teraz mogą zacząć mieć silniejsze skłonności do określonych tematów i mediów. Chociaż upodobania i antypatie mogą się zmieniać z czasem, dzieci mogą zagłębić się w swoje obecne zainteresowania, czy to rysowanie kreskówek, szkicowanie koni, tworzenie biżuterii z koralików czy budowanie robotów.

Gdy Twoje dzieci z czasem zgłębiają sztukę, zobaczysz, jak opanowują swoje ciała i materiały, odkryją własne zainteresowania i wdrożą nowe pomysły. Dreszcz obserwowania, jak Twoje dziecko rysuje swoją pierwszą twarz, opowiada swoją pierwszą historię o obrazie i tworzy swoją pierwszą wieloetapową rzeźbę z własnej inicjacji, jest nieprawdopodobny. Pamiętaj - wychowujesz pomysłowe dziecko! Ciesz się procesem oglądania, jak ta kreacja rozwija dzieło po sztuce, etap po etapie.

Blog powstał 23.02.2022